Geen leven zonder risico’s!
|
Dit essay geeft een aanzet tot een meer evenwichtige discussie over balans tussen uitdaging en veiligheid bij het spel van kinderen. De schrijvers houden een vurig pleidooi om kinderen vooral ook de kans te geven om te leren gaan met risico's.
"Waar vorige generaties al snel leerden de weg naar school of vriendjes zelfstandig te gaan (lopend of fietsend) worden kinderen van nu - onder andere uit angst voor de gevaren die dreigen door het sterk toegenomen (auto)verkeer - nog lang van hot naar her gechauffeerd. Geen idee meer van de omringende (stads)natuur, steeds minder het vermogen zich in een stad of groter dorp te oriënteren. Ze missen de ervaring die tot voor kort nog vanzelfsprekend was om zelf van kleins af aan je weg te zoeken, inclusief alles wat je daar tegenkomt. De geur van de rozenblaadjes die je al lopend door je handen wrijft en waar je 'parfum' van maakt, de tegels die je altijd om een 'toverreden' overslaat, het muurtje waar je overheen kan balanceren, meestal zonder te vallen..." Het risicomijdende gedrag van veel opvoeders heeft onbedoeld negatieve gevolgen voor kinderen. Kinderen leren hun eigen leefomgeving minder goed kennen, en krijgen niet meer de kans zelf te leren inschatten welke risico's aanvaardbaar zijn en welke niet. Dit essay, dat opent met de Rechten van het Kind, gaat in op deze gevolgen en onderbouwt haar argumenten met wetenschappelijk onderzoek. Het essay is uitverkocht, maar wel als pdf (hierboven) te downloaden: