#98 Terugblik 11de editie Zandkastelen bouwen
Verslag Zandkastelendag 6 september ’25
Ga met bestuurslid Jurek mee op zijn reis naar zijn allereerste Zandkastelendag van Springzaad…
Zaterdagochtend, 08:00, de wekker gaat! Het is tijd voor de Zandkastelendag van Springzaad! Hups in de kleren, ontbijtje door de mond en tandenpoetsen, klaar? Mooi! Tijd om scheppen, emmers en een heleboel gezelligheid in de auto te laden en op weg te gaan richting Bergen aan Zee, toch wel een dikke twee uur rijden vanaf Limburg. Gelukkig het is zaterdag en het verkeer valt mee dus binnen een gevoelsmatig korte tijd sta je op de Strandweg van Bergen.
Spullen uit de auto en daar gaan we! Bij Strandopgang Noord en dan naar het noorden was de opdracht, daar zou je een groot zandkasteel moeten zien… En dan… Paniek! Er is helemaal geen zandkasteel, er zijn ook geen vrolijke mensen of druk wapperende Springzaadvlaggen! Oké, rustig het strand afkijken en het hoofd draaien en ja hoor! Wat zien we? Een partytent zo groot dat het bijna een circustent is, vrolijk wapperende vlaggen, een Sigrun die druk staat te zwaaien en een zandkasteel? Of toch niet?
Terwijl we dichterbij komen zien we dat er helemaal geen zandkasteel is. Geen kantelen, geen slotgracht, geen mooie prinses die gered moet worden. Ik zie alleen de contouren van een draak?!
Maar wat blijkt, een Zandkastelendag betekent dus niet dat je een zandkasteel bouwt maar vooral met elkaar samenwerkt aan en ook weer afscheid neemt van een hele mooie creatie…
Gelukkig ben ik snel van de schrik bekomen wanneer ik bij de partytent ben aangekomen en door iedereen met vrolijk enthousiasme wordt welkom geheten. Sommige mensen ken ik niet of alleen van online vergaderingen. Met anderen is het juist weer een fijn wederzien na elkaar jaren niet gesproken te hebben. “Wat is het weer fijn om bij Springzaad te zijn”.
Na gezellig gekletst te hebben, is het tijd om aan de slag te gaan, schep in de hand, bouwen maar! Er wordt wat afgeschept, gesjouwd met zand en gebouwd met zand. En langzaam maar zeker komt het resultaat in zicht. Er ontstaat een mooie toren waarvandaan je het hele strand kan overzien en ook heel goed ziet hoe de draak in wording haar eieren beschermt.
Er moet hard worden doorgewerkt, het is al weer vloed en het water komt er aan! Gelukkig is er ook tijd om te netwerken, gezellig terwijl je samen het werk aan het beschouwen ben of terwijl je druk zand wegschept.
Maar dan is het moment daar, langzaam lopen de geulen vol en komt de zanddraak in aanraking met het zeewater. De schepjes en troffels worden snel bij elkaar geraapt en het moment is gekomen om onze zandcreatie terug te geven aan de zee. Terwijl kinderen druk aan het spelen zijn op de draak neemt de zee langzaam maar zeker steeds een hapje uit onze creatie en nemen wij gelaten afscheid van ons werk.
Tot volgend jaar zee, tot volgend jaar strandkasteel. Wij gaan nog even naborrelen bij het Zeehuis en maken er nog een gezellige avond van waarbij we terugkijken op een geslaagde dag!
Wat mij opviel bij mijn eerste keer Zandkastelendag: ik zag heel veel gezichten die ik al kende, dat betekent dus dat veel van onze nieuwe partners niet te vinden waren bij de Zandkastelendag… wat ontzettend jammer! Dus namens het bestuur nodig ik je van harte uit om deel te nemen aan de Zandkastelendag op zaterdag 05 sept in 2026! Tip: zet hem alvast in je agenda!
